شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری بوجود آمد.
این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد.
نیما یوشیج را پدید آورنده این نوع شعر در ادبیات فارسی می‌دانند.
شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملا با شعر
کلاسیک فارسی متفاوت است و به لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک
موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص، استفاده از قافیه
در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به سه دسته اصلی تقسیم
می‌کنند:
1- شعر نیمایی.
2- شعر سپید.
3- موج نو.
شعر نو برای یک احتیاج طبیعی پیدا شده یعنی از اینجا به وجود آمده که جنبه
وصفی اشعار اروپایی، که صورت خاصی دارد، در اشعار ما بی سابقه بوده است.
از مشروطیت به این طرف، که شعرای ما با ادبیات اروپایی آشنا شدند، به این
خیال افتادند که از جنبه وصفی شعر اروپایی استفاده کنند و مکتب دیگری بر
ادبیات ما افزوده شود که وصفیات آن تابلو سازیش خوب و کامل باشد.
همانطور که میدانیم شعر نو درسه بخش با شعرهای کلاسیک تفاوت دارد.
1- در شکل و فرم که تساوی طول مصراعها دراین شعر رعایت نمی شود.
2- دیگر اینکه شاعر ملزم به آوردن قافیه در جای مشخصی از شعر نیست.
3- دیگر از جهت محتوای شعراست که در این شعر به مسائل اجتماعی بیشتر توجه می شود و شاعر در استفاده از زبان آزادی بیشتری دارد.
از این رو، باید گفت که شعر نو فارسی ریشه در همین مرز و بوم دارد و آنان
که در صدد بوده و هستند به آن عنوان عاریتی بدهند و اصالت آن را انکار کنند
از جوهرش غافل مانده اند.
هم چنین کسانی که خواسته اند و می‌خواهند آن را تافته ای جدا بافته و یکسره
منفصل و مستقل از سابقه و سنت شعری ما جلوه دهند راه گزافه پیموده اند.
جریان‌های شعر نو فارسی
• شعر نیمایی
• شعر سپید
• شعر حجم
• شعر موج نو
• شعر ناب
• شعر کودک و نوجوان
• دهه شصت و موج سوم
• شعرهای نگاره‌ای
• شعر دهه هفتاد
• شعر پست‌مدرن
• شعر دهه هشتاد
برخی شاعران سرشناس در زمینه شعر نو
1- علی اسفندیاری (نیما یوشیج)
2- احمد شاملو (الف. بامداد)
3- مهدی اخوان ثالث (م.امید)
4- سهراب سپهری
5- نادر نادر پور
6- فریدون مشیری
7- قدمعلی سرامی
8- فروغ فرخزاد